30 เรื่องเล่าผี จาก “หัวข้อผีพันทิป” รวมเป็นที่นิยมตั้งแต่ปี 53 – เดี๋ยวนี้
https://www.sayongsquare.com/archives/1435 ในเว็บไซท์พันทิป นับได้ว่าเป็นเว็บบอร์ดยอดนิยมของคนไทย เป็นศูนย์รวมของเรื่องราวล้นหลามมุมมองที่ผู้คนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์รวมถึงข้อคิดเห็นกัน หนึ่งในเรื่องราวพวกนั้นก็คือ “เรื่องเล่าผี” เรื่องเล่าสยองขวัญจากประสบการณ์จริงของสมาชิกพันทิป หรืออาจจะได้ยินได้รับฟัง แล้วเอามาเล่าสู่กันฟังในเว็บไซท์ที่นั้ ถ้าหากผู้ใดเป็นแฟนคลับของที่ตรงนี้ น่าตะรู้จักกันดีกับแท็ก “เรื่องเล่าสยองขวัญ” ที่ในทุกเมื่อเชื่อวันจะมีเรื่องราวเชิญขนลุก มาให้อ่านกันจนกระทั่งตาเปียกแฉะ แล้วก็นี่เป็น 30 หัวข้อผีพันทิป ที่เลือกมาว่า “เด็ดจัด ปลัดบอก” จากสมาชิกในพันทิปที่ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง ส่วนคนไหนอยากอ่านภาคสองไปอ่านได้ตามลิงก์นี้ครับ รวม 5 เรื่องเล่าผีจาก ‘หัวข้อผีพันทิป’ รวมเป็นที่นิยมความหลอนตั้งแต่ปี 2553 – เวลานี้ 8. คำสาบแช่งจากผีตายโหง ความแค้นสุดน่ากลัว ผู้เขียนกระทู้ : สมาชิกเลข 2325385 หัวข้อจากปี : 2558 เรื่องย่อ…. เกิดเรื่องราวที่มีพื้นข้างหลังเป็นบ้านนอกบ้านๆได้อารมณ์เสมือนหนังผีไทยยุคเก่า เรื่องราวของความสุดโกรธแค้นด้วยเหตุว่าแสนรัก หนุ่มน้อยคนนึงหลงใหลเพื่อนพ้องสาวอปิ้งไม่บางทีอาจหาอะไรมาตอบแทนได้ เมื่อถูกไม่ยอมรับรัก แล้วทิ้งคำสาปเอาไว้ก่อนจะฆ่าตัวตาย จดหมายที่ทิ้งเอาไว้เป็นจุดเริ่มของความทุกทรมาทรกรรมตลอดชีวิตของหญิงสาว ซึ่งเป็นเครือญาติของผู้เล่า ธรรมดาแล้วจะเป็นนักอ่าน ไม่เคยเขียนหัวข้อนี่เป็นหัวข้อแรก แล้วก็พิมพ์จากโทรศัพท์มือถือ บางครั้งอาจจะอ่านยากสักนิด ขอประทานโทษมาในที่นี้เลยจ้าค่ะ ประเด็นนี้แม่เป็นคนเล่าให้ฟัง คุณยายเองก็เข้าใจเรื่องราวดี ในตอนนั้นพวกเราก็เลยไปซักคุณยาย รบเร้า ว่าเล่าให้ฟังหน่อยต้องการรู้มากมายๆ เริ่มเรื่องเลยจ้ะขา คุณยายมีลูกทั้งผอง4คน แม่พวกเราเป็นพี่คนโต ผู้ที่2ท่านผู้หญิง สมมุติว่าชื่อ น้าน้อย นะคะ ผู้ที่3เป็นเพศชาย สมมุติว่าชื่อ จ่อย ส่วนคนเล็กนี่ไม่ขอเล่านะคะด้วยเหตุว่าในขณะนั้นน้ายังเล็ก จำสถานะการณ์อะไรไม่ค่อยได้ ตาเสียตอนแม่อายุ15 จบ มัธยม3 พอดิบพอดี น้าน้อยอายุยง 14 แต่ว่าหัวไม่ดี ออกโรงเรียนตั้งแต่จบ เปรียญ6 แม่มิได้ศึกษาต่อออกโรงเรียน มาช่วยคุณยายทำไร่ทำนา แม่ควรเป็นเสาร์หลักของครอบครัว เมื่อหมดฤดูทำไร่ทำนา แม่จะพาน้าน้อย ไปรับจ้างได้วันละไม่กี่สิบบาท มันหนักมากมายเลยจ๊ะขา สำหรับเด็กอายุ15 ที่จำเป็นต้องรับผิดชอบ ครอบครัว คุณยายเล่าว่าในขณะที่แม่กับน้ายังเป็น สาว มีเด็กหนุ่ม ชายหนุ่มใหญ่ มาจีบหลากหลาย เรียกว่า หัวบรรไดบ้าน ไม่เคยแห้งกันอย่างยิ่งจริงๆ ในตอนนั้นคุณยายอาจเห็นอกเห็นใจแม่ ที่จำต้องดำเนินการงกเงินๆจึ่งเอิ่ยกับแม่ว่า จะให้สมรสกับบิดา อีกทั้ง2คนมิได้รักกันเลย ไม่เคยคุยกันด้วย แม่ก็เห็นด้วย ทราบกันอยู่แล้วว่าบ้านอยากหัวหน้า คุณพ่อและก็รวมทั้งคุณแม่โดนคุมถุงชน ให้สมรสกัน คุณยายรู้ว่าแม่รักเพศชายอีกคน ที่สมรสกับบิดาเพราะว่าเหตุจำเป็น คุณยายมองเห็นแม่ปราศจากความสุข ก็เลยได้บอกไว้ว่าบุตรสาวที่เหลือ2คู่รักผู้ใดถูกใจคนไหนกัน ต้องการแต่งกับผู้ใดอาจจะไม่บังคับจิตใจลูกอีก ส่วนน้าน้อย มีชายหนุ่มๆต่างบ้าน ต่างอำเภอ มาจีบไม่เว้นวัน รวมทั้งน้าอ่วม ชายหนุ่มบ้านเดียวกัน รุ่นราวคราวเดียวกับน้าน้อย คุณยายเล่าว่าน้าอ่วมถูกใจน้าน้อยตั้งแแต่ อนุบาล ตอนเด็กๆน้าอ่วมได้เงินไปเรียนอาทิตย์ละ 1 บาท ก็จะแบ่งมาให้น้าน้อย 50 เงิน กระทั่งพอเพียงโตเริ่มเป็นชายหนุ่ม ได้อะไรก็มักเอาส่งสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนแปลง แต่ว่าน้าน้อชูลับไม่เคยมีใจให้น้าอ่วมเลย แถมยังเป็นคนพูดจาแรงๆคิดอย่างไรก็บอกไปแบบนั้น มีชายหนุ่มต่างอำเภอคนหนึ่ง มาจีบน้าน้อย ชื่อ น้าพุด น้าน้อยก็มีใจให้ จีบกันได้ครู่หนึ่ง น้าพุดบอกกับ คุณยายว่าจะให้แม่มาขอน้าน้อย คุณยายก็ถามความเต็มใจบุตรสาว น้าน้อยบอกคุณยายว่า ถูกใจน้า พุด อยู่แบบเดียวกัน ข่าวโคมลอยสพัดเร็ว เหมือนดั่งลมพัดขรี้ ก่อนวันที่น้าพุด จะมาตกลงค่าสินสอดทองหมั้น คืนนั้นน้าอ่วม ได้มาหาน้าน้อย ที่บ้าน เรียกอยู่นาน พอสมควรน้าน้อยก็ไม่ออกมาเจอ คุณยายก็เลยบอก ให้น้าน้อยออกมาคุย กับน้าอ่วม "คุยกับเขาดีๆบอกเขาดีๆแม่ว่าเขาคงจะรู้เรื่อง" น้าน้อยก็หน้าบูดหน้าบึ้ง ออกมาจากห้อง คืนนั้นคุณยายยังไม่หลับ ก็เลยได้ยินบทพูด ของทั้งสองเด่นชัด "เมิง....มาเพราะเหตุไรอีกไอ้อ่วม" น้าอ่วมตรงไปตรงมา ถามตรงๆเลยว่าน้าน้อย จะสมรสกับชายหนุ่มบ้านไกลคนนั้นจริงๆหรือ น้าน้อยก็ตอบว่าใช่ วันพรุ่ง จะตกลงค่าสินสอดทองหมั้น น้าอ่วม ขอน้าน้อยว่าอย่าแต่งกับน้าพุดได้ไหม ข้างนั้นให้สินสอดทองหมั้นเยอะแค่ไหน น้าอ่วม จะให้มากยิ่งกว่าเป็นเท่าตัว น้าน้อยเลยตัดรำคราวญ พูดตรงไปตรงมา ว่าไม่เคยรักน้าอ่วม ไม่เคย คิดจะรัก รวมทั้งชาตินี้ก็จะไม่รัก แม้กระทั่งเหลือเพศชายผู้เดียวในโลกก็จะไม่เอาน้าอ่วม มาทำสามี น้าอ่วมข่มขู่น้าน้อยว่า จะผู้คอฆ่าตัวตาย รวมทั้งบอกไว้ว่าชาตว่ากล่าวนี้จะรักน้าน้อยผู้เดียว และก็จะรักน้าน้อยทุกๆชาติ.... น้าน้อยก็รู้สึกว่าเป็นเพียงแค่ คำขู่ น้าอ่วมอาจจะไมม่กล้าทำจริงๆ เลยไล่น้าอ่วมกลับ ส่วนน้าน้อยก็กลับเข้าห้อง ไปนอน คุณยายเองซึ่งนอนแอบฟังอยู่ในขณะนั้น ก็ตระหนกตกใจอยู่เช่นเดียวกัน แต่ว่าไม่คิดว่าน้าอ่วม จะรักแรงถึงขั้น ยอมตาย เพียงพอรุ่งอรุณ มีคนมาเล่าให้ฟังว่า น้าอ่วมผู้คอฆ่าตัวตาย คุณยายก็เลยรีบวิ่งไปดู ส่วนน้าน้อยซ็อคมาก รวมทั้งกลัวมากมาย ไม่กล้าไป เพียงพอคุณยายไปถึงหน้าบ้านน้าอ่วม เสียงร่ำไห้ ระงมทั่วบ้าน คนยืนมุงกันจนถึงเต็มถนนหนทาง ภาวะศพในช่วงเวลานั้น ตาถลน ลิ้นเหยีดยาว ขรี้เยี่ยวเล็ดกางเกง สงสัยว่าตายตั้งแต่เมื่อคืนนี้ และก็เจอจดหมาย ลาตาย 1ฉบับ ที่น้าอ่วมเขียนไว้ก่อนตาย
| ความคิดเห็น ที่1 | วันที่ 15 มี.ค. 2566 เวลา 13:32:05 |
| ความคิดเห็น ที่2 | วันที่ 15 มี.ค. 2566 เวลา 20:59:21 |
| ความคิดเห็น ที่3 | วันที่ 27 มี.ค. 2566 เวลา 05:55:23 |
| ความคิดเห็น ที่4 | วันที่ 27 มี.ค. 2566 เวลา 14:33:53 |
| ความคิดเห็น ที่5 | วันที่ 8 เม.ย. 2566 เวลา 03:09:21 |
| ความคิดเห็น ที่6 | วันที่ 8 เม.ย. 2566 เวลา 12:39:54 |
| ความคิดเห็น ที่7 | วันที่ 10 เม.ย. 2566 เวลา 06:12:04 |
| ความคิดเห็น ที่8 | วันที่ 22 เม.ย. 2566 เวลา 11:36:50 |
| ความคิดเห็น ที่9 | วันที่ 25 เม.ย. 2566 เวลา 13:57:51 |
| ความคิดเห็น ที่10 | วันที่ 27 เม.ย. 2566 เวลา 11:07:03 |
| ความคิดเห็น ที่11 | วันที่ 4 พ.ค. 2566 เวลา 18:57:43 |
| ความคิดเห็น ที่12 | วันที่ 19 พ.ค. 2566 เวลา 17:45:31 |
| ความคิดเห็น ที่13 | วันที่ 20 พ.ค. 2566 เวลา 20:37:30 |
| ความคิดเห็น ที่14 | วันที่ 23 พ.ค. 2566 เวลา 00:39:22 |
| ความคิดเห็น ที่15 | วันที่ 15 มิ.ย. 2566 เวลา 14:04:30 |
| ความคิดเห็น ที่16 | วันที่ 17 มิ.ย. 2566 เวลา 06:46:20 |
| ความคิดเห็น ที่17 | วันที่ 20 มิ.ย. 2566 เวลา 20:20:36 |
| ความคิดเห็น ที่18 | วันที่ 13 ก.ค. 2566 เวลา 16:34:05 |
| ความคิดเห็น ที่19 | วันที่ 14 ก.ค. 2566 เวลา 15:07:11 |
| ความคิดเห็น ที่20 | วันที่ 18 ก.ค. 2566 เวลา 17:42:35 |
| ความคิดเห็น ที่21 | วันที่ 11 ส.ค. 2566 เวลา 04:15:26 |
| ความคิดเห็น ที่22 | วันที่ 11 ส.ค. 2566 เวลา 10:16:41 |
| ความคิดเห็น ที่23 | วันที่ 15 ส.ค. 2566 เวลา 15:51:04 |
| ความคิดเห็น ที่24 | วันที่ 9 ก.ย. 2566 เวลา 09:31:38 |
| ความคิดเห็น ที่25 | วันที่ 12 ก.ย. 2566 เวลา 20:05:16 |
| ความคิดเห็น ที่26 | วันที่ 14 ก.ย. 2566 เวลา 11:01:33 |
| ความคิดเห็น ที่27 | วันที่ 6 ต.ค. 2566 เวลา 19:39:40 |
| ความคิดเห็น ที่28 | วันที่ 12 ต.ค. 2566 เวลา 22:12:05 |
| ความคิดเห็น ที่29 | วันที่ 14 ต.ค. 2566 เวลา 08:47:40 |
| ความคิดเห็น ที่30 | วันที่ 6 พ.ย. 2566 เวลา 02:42:39 |
| ความคิดเห็น ที่31 | วันที่ 10 พ.ย. 2566 เวลา 18:00:22 |
| ความคิดเห็น ที่32 | วันที่ 12 พ.ย. 2566 เวลา 06:53:17 |
| ความคิดเห็น ที่33 | วันที่ 6 ธ.ค. 2566 เวลา 10:17:29 |
| ความคิดเห็น ที่34 | วันที่ 31 ธ.ค. 2566 เวลา 15:26:24 |
| ความคิดเห็น ที่35 | วันที่ 1 ม.ค. 2567 เวลา 15:33:41 |
| ความคิดเห็น ที่36 | วันที่ 4 ม.ค. 2567 เวลา 17:38:02 |
| ความคิดเห็น ที่37 | วันที่ 28 ม.ค. 2567 เวลา 22:07:36 |
| ความคิดเห็น ที่38 | วันที่ 29 ม.ค. 2567 เวลา 20:45:53 |
| ความคิดเห็น ที่39 | วันที่ 3 ก.พ. 2567 เวลา 01:28:20 |
| ความคิดเห็น ที่40 | วันที่ 26 ก.พ. 2567 เวลา 01:05:46 |
| ความคิดเห็น ที่41 | วันที่ 26 ก.พ. 2567 เวลา 19:38:28 |
| ความคิดเห็น ที่42 | วันที่ 1 มี.ค. 2567 เวลา 05:48:56 |
| ความคิดเห็น ที่43 | วันที่ 24 มี.ค. 2567 เวลา 20:28:35 |
| ความคิดเห็น ที่44 | วันที่ 25 มี.ค. 2567 เวลา 04:56:09 |
| ความคิดเห็น ที่45 | วันที่ 28 มี.ค. 2567 เวลา 06:46:19 |
| ความคิดเห็น ที่46 | วันที่ 20 เม.ย. 2567 เวลา 13:11:33 |
| ความคิดเห็น ที่47 | วันที่ 21 เม.ย. 2567 เวลา 00:27:17 |
| ความคิดเห็น ที่48 | วันที่ 23 เม.ย. 2567 เวลา 12:32:31 |
© Copyright 2566-2567, All Rights Reserved
